دل نوشت شخصی حمزه پاپی

بسم رب الشهـــــــداء و الصدیقین

سلامی به ناله هــــــــــــای عاشقانه مجروحان جنــگ و به دلهــــــــــای تنگ جانبـازان .

آری سلام به مــــــــادری که هنوز برای دیــــدن فرزنــد عزیزش بی تاب و بی قــرار است و چشم بــه راه تابــوت هــای سبکـی که سنگینی معرفت این جعبه های حاملان بهشــت قامت دنیا را نیز خم کرده است .

دلنوشـــته های من نــاتوان از وصف همت و باکری است ، از وصــف زین الدین و صیادشیرازی از نگــاه ناب حاج احمدکاظمی و قنوت عاشقانه چـمران و  دست بریده علمدار ایران حاج حسین خرازی .

و ایــران تا ابد مدیون خون پــاک شهیدان است و دوستدار جانبازان و سرافرازان کشور خویش چــون حاج قاسم سلیمانی و هزاران دلداده دیگر.

ولی می نویسم تا همسالان خودم و نسل  سوم انقلاب و نسلهای بعدی بدانند که مردان و زنـــان جبهه چه کردند با دست خالی و با دلی پــر از ندای لبیک یا حسین.

من جبهه را ندیده ام امــا دلـم برای صفا و صمیمیت آن تنگ است دلم برای هق هق فرزندان زهــرا تنگ می شود و سیمــای هرشهیـد دلم را می لرزانــد و باز این درس را به من میدهد که برای کشورت گــام بردار  و تلاش کن و عاشقانه برای وطنت زندگی کن .

               همیشه جاوید باشید شهیدان عزیز و همیشه سربلندجانبازان روح الله و همیشه پیروز سربـــازان دلیر سیدعلی .

                                 ایرانــتان همیشه پیروز و دینـــتان همیشه جهــانی

                                                      فرزند ایران حمزه پــاپــی