دل نوشت شخصی حمزه پاپی

اگر عهدی ببستم من وفا کردم

همه را من برای تو رها کردم

به تو گفتم فدای من تو یاری باش

همیشه در همه عالم تو راهی باش

اگر چه قصه هایم سرد و خاموش است

ولی دنیا همیشه با تو مدهوش است

وفا کردم جفا دیدم ز یار خویش

خدایا یار من زد بر دل من نیش

تو با او باش اگر چه با من او سرد است

وفا کردم که این گونه دلم تنها و پر درد است

سحر آمد ولی او رفت از این سو

دلم تنها و ماندم من دگر مجروح

گر این دنیا نمی ارزد چرا هستم

میان غم ، میان غصه بنشستم

بسی حیرانم از دنیای بی معنا

گه مست خویش می گردانداین تن ها

من اینجا گیر و بی یارم و همه خسته

وفا کن تو که باشم با تو پیوسته

چرا می لرزم اما خون من خاموش

زبانم گشته از این غصه ها بی هوش

نه یاری و نه دیدار و نه سرمستی

بماند بهر من هم آه و هم افسانه هستی