دل نوشت شخصی حمزه پاپی

اگر بدانیم و باور کنیم که هر کلمه و واژه ای که از دهانمان خارج می شود، به مانند سنگی است که در ساختمان معماری دوستی و دشمنی ما کار گذاشته می شود،...

آنگاه است که تمام سعی ما بر این می شود که سخن و کلام بی ارزش و ناپسند از دهان خارج نشود.

گاهی اوقات فکر می کنم رابطه ها شده... مثل سلف سرویس
هر کدام از ما می خواهیم که در بشقابمان از هر آدمی کمی باشد...  

درختان به ما آموخته اند و یاد دادند...
هر کس به آنچه باید پایبند باشد، به اندازه ی ریشه خود پایبند است...
پس یادت باشد که به هر درخت سست نمی توان تکیه کرد.

تو تا حالا فکر کردی که تو ماشین ها چرا شیشه ی جلو این قدر بزرگ و وسیعه ولی آینه ی عقب این قدر کوچک است؟ دلیلش روشن است! چون گذشته ای که از آن رد شده اید، به اندازه ی آینده ای که پیش رو دارید ارزش و اعتبار ندارد. پس یادت باشد، همیشه به جلو و آینده توجه کن و از ماندن در گذشته و تامل بیش از حد در آن خودداری کن.